Lichaam en anatomie

Bijnieraandoeningen

Wat zijn bijnieraandoeningen?

De bijnieren zijn kleine organen en liggen als kapjes op de nieren, ervan gescheiden door vetweefsel. De bijnieren bestaan uit 2 gedeelten die zowel anatomisch als fysiologisch te onderscheiden zijn.

De hormonen die door de bijnieren worden aangemaakt, zijn onmisbaar voor de regulering van de stofwisseling. Aandoeningen aan de bijnieren kunnen zowel onder- als overproductie van bijnierhormonen veroorzaken. Als de plasmawaarde van bijnierhormonen afwijkend zijn, kunnen de gevolgen zich in het hele lichaam voordoen en zelfs levensbedreigend zijn. Deze aandoeningen zijn echter zeldzaam. overproductie wordt bijna altijd veroorzaakt door een tumor in een van de bijnieren. Deze zijn gewoonlijk niet kwaadaardig en kunnen meestal operatief worden verwijderd.

Overproductie van bijnierhormonen wordt bijna altijd veroorzaakt door een tumor in een van de bijnieren. Deze zijn gewoonlijk niet kwaadaardig en kunnen meestal operatief worden verwijderd.

Een tekort aan deze hormonen wordt vaak veroorzaakt door een auto-immuunstoornis die de bijnier aantast.

Bijnieraandoeningen worden soms veroorzaakt door veranderingen in de hoeveelheden hormonen die door de hypofyse worden aangemaakt.  Er bestaat ook een zeer zeldzame aandoening die door een genetische afwijking wordt veroorzaakt, aangeboren  bijnierhyperplasie.

Soorten bijnieraandoeningen

De volgende aandoeningen zijn het gevolg van een niet goed functionerende bijnierschors:

  • Uitval van bijnierschors waardoor de bijnierschors onvoldoende corticosteroïden aanmaakt, dit leidt tot de ziekte van Addison. Dit kan het gevolg zijn van een auto-immuun reactie tegen de bijnierschors of problemen met de aansturing vanuit de hypofyse.
  • Overmatige productie van glucocorticosteroïden, wat leidt tot het syndroom van Cusching. Dit kan zowel het gevolg zijn van een tumor op de hypofyse (Ziekte van Cushing) als in de bijnierschors (Syndroom van Cushing).
  • Overmatige productie van mineralocorticosteroïden, wat leidt tot het syndroom van Conn.
  • Overmatige productie van androgenen, wat leidt tot het androgenitaal syndroom.
  • In uitzonderingsgevallen kan men besluiten om de bijnieren te verwijderen, waarna de hormoonproduktie  gesubstitueerd moet worden. Men wordt dan behandeld als Addison-patiënt. In het geval van eenzijdige bijnierverwijdering neemt de overgebleven bijnier de functies over.

Zie ook: Ziekte van Cushing, Ziekte van Conn, Ziekte van Addison

Lees meer over dit onderwerp in onderstaand boek:


Doorbreek de Vicieuze Cirkel/ deel voor de ziekte van Conn e.a.

Door: E. Gottschall & Elaine Gottschall

Reactie plaatsen