Lichaam en anatomie

Diabetes voet

Wat is een diabetes voet?

Voetafwijkingen komen bij patiënten met diabetes vaak voor. Ongeveer 40-50%  van deze patiënten die langer dan zes tot zeven jaar diabetes hebben, ontwikkelen vaak voetafwijkingen. Deze voetafwijkingen kunnen op den duur tot ernstige problemen leiden. Omdat, als gevolg van de diabetes, het normale gevoel verminderd is, worden beschadigingen en wondjes aan de voeten (te) laat opgemerkt. Het ziet er aanvankelijk onschuldig uit, maar het kan leiden tot ernstige infecties. Als gevolg van de infectie raakt de bloedsuikerspiegel ontregeld. Als voetinfecties verwaarloosd  of onvoldoende behandeld worden, kan dit op langere termijn zelfs tot amputatie leiden! Vroegtijdige intensieve wondbehandeling voorkomt onnodige complicaties! Als u klachten hebt die kunnen wijzen op verslechtering van de bloedvoorziening in uw been, doet u er goed aan deze klachten zo tijdig mogelijk met uw arts te bespreken. Voorbeelden van dergelijke klachten zijn:

  • nachtelijke pijn die verbetert door het been naar beneden te laten hangen;
  • wit of blauw worden van de tenen;
  • pijnklachten die wijzen op verslechterde doorbloeding bij inspanning (zogenaamde etalagebenen’).

De voornaamste oorzaken voor het ontstaan van voetwonden bij diabetes zijn:

  • Slechte doorbloeding van de voet en tenen door vaatvernauwing.
  • Het snel ontstaan van huidbeschadigingen, vanwege afwijkingen van de voetstand (platvoeten, spreidvoeten, hamertenen) die geleidelijk optreden door verlies van weefsel in de voet. Dit weefselverlies kan ontstaan door een verminderde bloedvoorziening, of door een zenuwschade veroorzaakt door de diabetes (autonome neuropathie).
  • Ook een verminderd gevoel (diabetische neuropathie) leidt tot huidbeschadigingen.
  • Huidbeschadigingen ontstaan voorts door extreme eeltvorming op plaatsen op de voet waar veel druk op staat, zoals de toppen van de tenen, bovenzijde van de teengewrichten, zijkanten van voet, binnenkant en buitenkant van de enkel en de hiel.

Wanneer een voetwond is behandeld, is het belangrijk om zelf ook zorgvuldig met de behandeling van de wond door te gaan. Hieronder volgen enkele aanwijzingen.

  • Het is van groot belang dat de huid rond de wond intact blijft en niet verweekt.
  • Water op de wond is gezond. Als uw arts het gebruik van water niet heeft afgeraden, kunt u de wond dagelijks wassen met een ruime hoeveelheid lauw water uit de kraan. Droogt u de wond daarna met een schone doek zorgvuldig af.
  • Gebruik goede verbandmiddelen, die zonodig met behulp van zwachtels op hun plaats blijven zitten.
  • Als uw tenen in het verband zitten, let er dan op dat de huid tussen de tenen niet gaat verweken, broeien of beschadigen. Het is daarom van belang dat uw tenen onderling niet op elkaar duwen maar zo goed mogelijk van elkaar worden gehouden. U kunt dit doen door opgerolde gaasjes tussen de tenen te doen.
  • geen pleisters op de huid gebruiken (ook niet als deze van papier zijn gemaakt)
  • ga niet zelf met scheermesjes, raspen of spelden eelt behandelen (geen ‘badkamer’chirurgie)
  • vermijd het gebruik van verzorgingsproducten als talkpoeder en spraydeodorant (deze zijn vaak erg agressief voor de huid)
  • geen desinfecterende zalven of cremes (als Bactroban, Betadine of Flammazine) op de wond aanbrengen
  • geen salicylzalf of likdoornpleisters gebruiken
  • bij overmatige eeltgroei; gebruik geen produkten als Arnica, Uierzalf, Kamille
  • bij de verzorging van de wond gebruik;  geen "vette gazen" (als Jelonet, Unitulle, Sofratulle, Fucidine, Adaptic en Biogaze); gebruik ze alleen als uw behandelend arts deze voorschrijft
  • gebruik geen soda-oplossing voor voetbadjes

Lees meer over dit onderwerp in onderstaand boek:


Voeten en Diabetes

Door: Putten, M.A. van

Reactie plaatsen