Niertransplantatie

Een niertransplantatie houdt in dat een nier van een donor wordt getransplanteerd in een patiënt waarvan de nieren niet naar behoren werken. Normaal gesproken wordt de donornier geplaatst in de rechter- of linker onderbuik.

Voordelen en nadelen van niertransplantatie

Het grote voordeel van een niertransplantatie is dat de "nieuwe" nier nierdialyse overbodig maakt. De nieren van een mens zorgen ervoor, dat het bloed gezuiverd wordt van afvalstoffen. Wanneer er nierfalen is, moet deze functie overgenomen worden door een dialysebehandeling. De "nieuwe" nier kan meestal het nierfalen volledig compenseren, waardoor een dialysebehandeling niet meer nodig is. Er is een toename in de kwaliteit van leven door het niet meer afhankelijk te zijn van een dialysebehandeling.

Belangrijkste nadeel is de noodzaak van het gebruik van afweerremmende middelen (immunosuppressiva zoals prednison, ciclosporine, micofenolaatmofetil, tacrolimus, enz.) met al hun bijwerkingen. Daarnaast is er de altijd aanwezige kans op acute dan wel chronische afstoting van de nieuwe nier. Ook is er nog steeds een kans dat korte of lange tijd na de transplantatie alsnog wordt besloten de dialyse te continueren.

In Nederland worden per jaar ongeveer 500 niertransplantaties gedaan. 1 op de 5 patiënten krijgt te maken met een afstotingsreactie. Na ongeveer 5 jaar liggen de overlevingskansen tussen de 70 en 80 procent.

Wachttijd voor niertransplantatie

In Nederland is er een forse afname in het aanbod van donornieren en een groeiend aanbod van potentiële acceptoren. Als gevolg hiervan is de wachttijd opgelopen tot minimaal vier jaar. Veel aandacht wordt besteed aan het aanbod van nieren van levende donoren.

In België is de toestand enigszins anders. De gemiddelde wachttijd bedraagt twee à drie jaar, waardoor een deel van de Nederlandse patiënten uitwijkt naar de Belgische universitaire ziekenhuizen.

Sommigen zoeken nu hun toevlucht in andere EU-lidstaten om sneller aan een geschikte donor te komen. Dankzij het vrije verkeer van diensten zou het mogelijk moeten zijn om elders in Europa aan te kunnen kloppen voor dergelijke hulp. Het Europese Hof heeft echter een richtlijn uitgevaardigd waarin het lidstaten vrijstaat de donorenmarkt af te schermen. Volksgezondheid binnen de eigen lidstaat maakt het dankzij die richtlijn mogelijk om buitenlandse donorzoekenden tijdelijk van de markt te weren, zonder dat de discriminerende werking ongerechtvaardigd zou zijn.