Ziekte van Kawasaki

Wat is de ziekte van Kawasaki?

De ziekte van Kawasaki (ook syndroom van Kawasaki of mucocutaan lymfekliersyndroom), is een zeldzame ziekte waarbij de middelgrote bloedvaten door het gehele lichaam ontstoken raken. De ziekte is genoemd naar de Japanse arts Tomisaku Kawasaki die in 1967 als eerste de diagnose en de behandeling beschreef.

Oorzaak ziekte van Kawasaki

De ziekte wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een bacterie of virus, maar de precieze oorzaak is niet bekend. De patiënt krijgt hevige koorts, de lymfeklieren in de hals zwellen op, en er ontstaat  huiduitslag en rode verkleuring van de slijmvliezen. De behandeling bestaat uit intraveneus toedienen van immunoglobuline. Om bijverschijnselen te bestrijden worden hoge doses aspirine gegeven.

Deze ziekte komt uitsluitend bij kinderen voor; meestal bij kinderen jonger dan vijf jaar. De gemiddelde leeftijd van de patiëntjes is twee jaar; twee derde van hen zijn jongetjes. De oorzaak van deze ongelijke sekseverdeling is niet bekend. Onder Japanners komt de ziekte vaker voor dan onder niet-Japanners.

Verwarring met roodvonk

Soms wordt de ziekte van Kawasaki aangezien voor roodvonk, waarbij ook koorts, een rode tong, gezwollen klieren en na enkele dagen vervelling optreden. Blijft een behandeling met immunoglobuline binnen de eerste 10 ziektedagen achterwege bestaat een verhoogde kans op het ontstaan van  aneurysmata. Toevoegen van corticosteroïden aan het behandelregime reduceert de kans op aneurysmavorming nog meer.