Ziekte van Parkinson

De ziekte van Parkinson, vernoemd naar de Engelse arts James Parkinson (1755-1824), is een hersenziekte waarbij zenuwcellen, vooral, maar niet uitsluitend de zenuwcellen van de substantia nigra  ("zwarte stof"),  langzaam afsterven.

Oorzaken van de ziekte van Parkinson

Erfelijkheid: In 5-10% van de patiënten is de ziekte van Parkinson een erfelijke ziekte. Op dit moment zijn er ongeveer zes genen bekend die de ziekte van Parkinson kunnen veroorzaken.  Daarnaast zijn er genen bekend die de kans dat iemand de ziekte krijgt, fors doen toenemen. Wereldwijd wordt bij 5-20% van de patiënten met deze ziekte een autosomaal dominante familieanamnese de LRRK2-mutatie gevonden. Deze mutatie komt ook voor bij 1-2% van de patiënten met een negatieve familieanamnese. Afhankelijk van welk gen een rol speelt, wijkt het verloop soms enigszins af van de grootste groep patiënten: erfelijke vormen beginnen meestal jonger en verlopen langzamer of juist sneller.

Vergiftiging: Bij een andere minderheid is er sprake van gifstoffen. Mangaanvergistiging is zo’n oorzaak en is door de EU als beroepsziekte erkend. Ook andere zware metalen,  koolmonoxydevergiftiging en insecticides kunnen de ziekte van Parkinson veroorzaken. Door een ongeluk met vergiftigde heroine is ontdekt dat de stof  MPTP een vorm van de ziekte van Parkinson kan veroorzaken. Deze stof wordt nu gebruikt in dierproeven om muizen een op de ziekte van Parkinson gelijkende ziekte te laten krijgen.

Veroudering: Hoewel de ziekte van Parkinson ook bij jonge mensen voorkomt, wordt de kans om de ziekte van Parkinson te krijgen bij het ouder worden steeds groter (de ziekte treft gemiddeld 3 op de 1000 mensen en van de 70+-ers, 20 op de 1000)

eerste verschijnselen van Parkinson

De ziekte begint meestal aan één zijde en blijft aan die zijde altijd het ernstigst. De eerste verschijnselen zijn vaak subtiel: een van de armen zwaait niet mee bij het lopen, men gaat klein en kriebelig schrijven. De tremor, het beven, kan geheel afwezig zijn, wat de diagnose kan vertragen. Kenmerkend voor de parkinsontremor is, dat hij vrij grof is en ook in rust optreedt. Geleidelijk aan worden bewegen en alledaagse bezigheden steeds moeilijker. De snelheid waarmee de ziekte voortschrijdt verschilt van patiënt tot patiënt.

Behandelingen voor Parkinson

Er bestaat nog geen behandeling waarvan bewezen is dat ze de ziekte afremt of tot staan brengt. Alleen symptoombestrijding is mogelijk, wat voor de kwaliteit van het leven van de patiënt heel belangrijk is. Uiteindelijk komen Parkinsonpatiënten doorgaans te overlijden aan longontsteking en hartfalen.

Lees meer over dit onderwerp in onderstaand boek:

Zorgboek Ziekte van Parkinson

Door: Uitgeverij; De vrije uitgevers